Ο Άρειος Πάγος με πρόσφατη απόφαση του αντιμετώπισε ένα κρίσιμο ζήτημα σχετικά με την λαθρεμπορία οχημάτων, το οποίο έχει μεγάλες πρακτικές προεκτάσεις.
Το Ακυρωτικό αντιμετώπισε το ζήτημα της πλήρωσης της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της λαθρεμπορίας οχημάτων με ορθότητα. Η προβληματική που αντιμετωπίστηκε εν προκειμένω εστιάζεται στη διάκριση μεταξύ «κοινοτικών οχημάτων» και «μη ενωσιακών οχημάτων». Πιο συγκεκριμένα έκρινε τα ακόλουθα:
Η κατοχή ή κυκλοφορία οχημάτων προελεύσεως χωρών της ΕΕ (ενωσιακών) για τα οποία δεν τηρήθηκαν οι διατυπώσεις που ορίζονται στα άρθρα 129 και 130 του Τελωνειακού Κώδικα (καταβολή του τέλους ταξινόμησης κ.λπ.) αποτελεί απλή τελωνειακή παράβαση, ενώ η κατοχή ή κυκλοφορία οχημάτων προελεύσεως τρίτων χωρών (μη ενωσιακών), εκτός από τελωνειακή παράβαση, αποτελεί και λαθρεμπορία, για την οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 142 επ. Ν 2960/2001.
Ειδικότερα από τις διατάξεις των άρθρων 155 παρ. 1α΄ και β΄ του Ν 2960/2001 «Τελωνειακός Κώδικας», του άρθρου 155 του Ν 2960/2001 και τη διάταξη του άρθρου 137 παρ. 1 του ίδιου νόμου (2960/2001) κατά την οποία η κατοχή ή κυκλοφορία κοινοτικών οχημάτων από πρόσωπα εγκατεστημένα στην Ελλάδα, για τα οποία δεν πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις της παρ. 2 του άρθρου 133 του παρόντα Κώδικα, χωρίς να έχει τηρηθεί καμία από τις διατυπώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 129 και 130 αυτού, αποτελεί απλή τελωνειακή παράβαση κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 142 του Τελωνειακού Κώδικα προκύπτει ότι η κατοχή ή κυκλοφορία οχημάτων προελεύσεως χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (κοινοτικών), για τα οποία δεν τηρήθηκαν οι διατυπώσεις που ορίζονται στα άρθρα 129 και 130 του Τελωνειακού Κώδικα (καταβολή του τέλους ταξινόμησης κ.λπ.) αποτελεί απλή τελωνειακή παράβαση, ενώ η κατοχή ή κυκλοφορία οχημάτων προελεύσεως τρίτων χωρών (μη κοινοτικών), εκτός από τελωνειακή παράβαση, αποτελεί και λαθρεμπορία, για την οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 142 επ. του Ν 2960/2001 (ΑΠ 729/2011).
Κατόπιν τούτων ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ΄ και Ε΄ ΚΠΔ λόγος αναίρεσης είναι βάσιμος και πρέπει κατά παραδοχή του να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα για την πράξη της λαθρεμπορίας, συνισταμένη στην εισαγωγή και κυκλοφορία στο εσωτερικό της χώρας αυτοκινήτου χωρίς τις νόμιμες τελωνειακές διατυπώσεις και χωρίς να καταβληθούν οι αναλογούντες δασμοί και λοιποί φόροι, καθώς δεν διευκρινίζεται εάν η εισαγωγή του αυτοκινήτου από τους φυσικούς αυτουργούς έγινε από χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή από άλλη χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, διευκρίνιση η οποία ήταν αναγκαία, αφού κατά τα προεκτεθέντα στη μεν πρώτη περίπτωση ο εισαγωγέας και ο κάτοχος κοινοτικού αυτοκινήτου και κατ’ επέκταση και ο άμεσος συνεργός δεν διαπράττει λαθρεμπορία αλλά απλή τελωνειακή παράβαση, εάν δε η εισαγωγή του αυτοκινήτου έγινε από χώρα μη μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε μόνον συνιστά λαθρεμπορία και υπόκειται σε δασμοφορολογικές επιβαρύνσεις.
